Op uitnodiging van mijn zwager vandaag 'vml. Koninginnedag' een korte wandeling gemaakt door het Sprielderbos nabij Ermelo onder de enthousiaste leiding van Emmy van Willigen. De groep van zo'n 20 familieleden had geluk dat het wat modderig was waardoor de grofwildsporen die Emmy aanwees goed te zien waren. Heel aardig vond ik de zoel, de plasts waar wilde zwijnen hun huid toiletteren door in het water te rollen en dan hun huid aan bomen schuren. De zwijnen zelf zagen we niet, maar wel de modderplekken aan de bomen. Ook de tonderzwam in tondeldoos was een 'eye-opener' voor mij. Telkens had Emmy een leuk kennisfeit over het bos bij de hand. Of een mooi verhaal bijv. over reebok Napoleon en reegeit Josephine, bekende reeen in het Sprielderbos; wie ze ook wil leren kennen moet beslist een keer met Emmy gaan wandelen.
Familileden hebben altijd veel met elkaar te bespreken waardoor de beschikbare wandeltijd wat vertraging opliep. Emmy moest dan ook af en toe wat 'doorloop'-suggesties de groep ingooien. Dat lukte goed
Aan het einde deelde Emmy visitekaartjes uit. Daardoor kwam ik er achter dat zij een nicht is van Durk van Willigen -een authoriteit op gebied van Loran-navigatie - die ik nog uit mijn TU Delft kende. Kortom een geslaagde wandeling!
Familileden hebben altijd veel met elkaar te bespreken waardoor de beschikbare wandeltijd wat vertraging opliep. Emmy moest dan ook af en toe wat 'doorloop'-suggesties de groep ingooien. Dat lukte goed
Aan het einde deelde Emmy visitekaartjes uit. Daardoor kwam ik er achter dat zij een nicht is van Durk van Willigen -een authoriteit op gebied van Loran-navigatie - die ik nog uit mijn TU Delft kende. Kortom een geslaagde wandeling!
Die lieve buurvrouw van Ellen ben ik. Onder het mom van liken en delen kan geen kwaad werd ik zeer verrast door de uitnodiging voor de ree wandeling in Het Buurserzand. Gelijk aangemeld en in de agenda gezet, zodat vergeten onmogelijk was.
Vergeten zal ik deze avond zeker niet. Onder bezielende begeleiding van Emmy genoten van de natuur in Het Buurserzand. Ook ik kijk nu met andere ogen naar de omgeving als ik aan de wandel ben, dicht bij huis in de Zuurberg of op de Holterberg of verder weg.
Ik ben zeker van plan om binnenkort nog eens uitgebreider te gaan genieten van het prachtige Buurserzand, lopend of op de fiets. En wie weet wil Ellen wel met mij mee....
Emmy bedankt voor deze ontzettend leuke en leerzame avond en wie weet tot ziens!
Vergeten zal ik deze avond zeker niet. Onder bezielende begeleiding van Emmy genoten van de natuur in Het Buurserzand. Ook ik kijk nu met andere ogen naar de omgeving als ik aan de wandel ben, dicht bij huis in de Zuurberg of op de Holterberg of verder weg.
Ik ben zeker van plan om binnenkort nog eens uitgebreider te gaan genieten van het prachtige Buurserzand, lopend of op de fiets. En wie weet wil Ellen wel met mij mee....
Emmy bedankt voor deze ontzettend leuke en leerzame avond en wie weet tot ziens!
In het kader van de kerstbomenactie van Ikea was er een 'like en win-actie'. Mijn lieve buurvrouw was zo gelukkig een mail te krijgen om op pad te gaan met een gids naar het Buurserzand en had zich voor 2 personen opgegeven... en mijn persoontje mocht met haar mee 🙂
Het betrof een natuurwandeling met gids, startend vanaf 'de Wakel' waar we allerhartelijks ontvangen werden met koffie/thee. Daar aangekomen troffen we tot onze verbazing heel veel vrijwilligers aan. Waar waren al die IKEA-mensen? Van de 50 gelukkigen hadden er 10 zich aangemeld zodoende was er plek voor enkele vrijwilligers van 'de Wakel'. Gek genoeg kwamen er 8 vd IKEA-groep niet opdagen.
Nou.... ze hebben wat gemist!!!
Onze gids bleek nl ene Emmy, en aan de vrijwilligers te merken (die kennelijk over Emmy's reputatie hadden gehoord) zou dat een hele bijzondere ervaring zijn. En dat werd het zeker!
Tussen de buien trokken we het Buurserzand in en daar liet ze ons prachtige plekken zien. Ze vertelde heel leuk en gezellig over Napoleon en Josefien, want daar kwamen we voor, de reeen. We zagen de reuksporen die ze maken om hun terrein af te bakenen, de kleine paadjes die ze maken, pootafdrukken, en toen... ineens het staartje van Napoleon die over wilde steken, maar zich bedacht en weer terug het bos inging. Via een ander paadje nog een poging om een glimp van hem op te vangen, maar helaas. Wel zagen we de plek waar hij vermoedelijk even een dutje had gedaan. Bijzonder.
Even verder lopend hebben we geluk. In een 'witte wieven-achtige' omgeving staan er 4 tegen de bosrand heel sprookjesachtig voor ons te poseren.
Wat een kadootje!
Net voor we een fikse bui op ons dak kregen waren we weer terug in 'de Wakel' waar we getrakteerd werden op een drankje en allerlei lekkers. Wat een bofkonten zijn we toch.
Al had ik geen ree gezien, toch had ik dan een geweldige avond gehad. De manier waarop Emmy vertelt blijft nl. hangen. Het is gemoedelijk, leerzaam, boeiend en interressant tegelijk. Bovendien is ze een warm en gezellig persoon, dat maakt 't allemaal tot een hele mooie ervaring.
Emmy, het was top!
Ik betrap me erop dat ik nu niet meer door een bos loop zonder te kijken naar sporen en wissels. Leuk!
Het verschil tussen een ree en een hert komt later wel, want dat heb ik nog niet zo in de smiezen, zeker niet van een afstandje. Maar dat komt later wel!
De hartelijke groetjes uit Holten, en ik hoop tot ziens, Ellen
Het betrof een natuurwandeling met gids, startend vanaf 'de Wakel' waar we allerhartelijks ontvangen werden met koffie/thee. Daar aangekomen troffen we tot onze verbazing heel veel vrijwilligers aan. Waar waren al die IKEA-mensen? Van de 50 gelukkigen hadden er 10 zich aangemeld zodoende was er plek voor enkele vrijwilligers van 'de Wakel'. Gek genoeg kwamen er 8 vd IKEA-groep niet opdagen.
Nou.... ze hebben wat gemist!!!
Onze gids bleek nl ene Emmy, en aan de vrijwilligers te merken (die kennelijk over Emmy's reputatie hadden gehoord) zou dat een hele bijzondere ervaring zijn. En dat werd het zeker!
Tussen de buien trokken we het Buurserzand in en daar liet ze ons prachtige plekken zien. Ze vertelde heel leuk en gezellig over Napoleon en Josefien, want daar kwamen we voor, de reeen. We zagen de reuksporen die ze maken om hun terrein af te bakenen, de kleine paadjes die ze maken, pootafdrukken, en toen... ineens het staartje van Napoleon die over wilde steken, maar zich bedacht en weer terug het bos inging. Via een ander paadje nog een poging om een glimp van hem op te vangen, maar helaas. Wel zagen we de plek waar hij vermoedelijk even een dutje had gedaan. Bijzonder.
Even verder lopend hebben we geluk. In een 'witte wieven-achtige' omgeving staan er 4 tegen de bosrand heel sprookjesachtig voor ons te poseren.
Wat een kadootje!
Net voor we een fikse bui op ons dak kregen waren we weer terug in 'de Wakel' waar we getrakteerd werden op een drankje en allerlei lekkers. Wat een bofkonten zijn we toch.
Al had ik geen ree gezien, toch had ik dan een geweldige avond gehad. De manier waarop Emmy vertelt blijft nl. hangen. Het is gemoedelijk, leerzaam, boeiend en interressant tegelijk. Bovendien is ze een warm en gezellig persoon, dat maakt 't allemaal tot een hele mooie ervaring.
Emmy, het was top!
Ik betrap me erop dat ik nu niet meer door een bos loop zonder te kijken naar sporen en wissels. Leuk!
Het verschil tussen een ree en een hert komt later wel, want dat heb ik nog niet zo in de smiezen, zeker niet van een afstandje. Maar dat komt later wel!
De hartelijke groetjes uit Holten, en ik hoop tot ziens, Ellen
Ik zocht al een tijdje naar een leuke verassing voor mijn engel-vriendinnen die mij gedurende twee jaar fysiek zware strijd, welke ik en wij hebben gewonnen, al die tijd terzijde hebben gestaan.
Een lunch bij het Roode Koper was al in mijn gedachte, maar wat zou ik daar nog meer mee kunnen doen was mijn vraag.
Door "toeval" ontmoette ik Emmy in Otterloo. Wij kwamen in een leuk gesprek, dat achteraf dus heel vanzelfsprekend is met Emmy. Twee dagen later kwam ik haar binnen een uur twee maal tegen op haar leuke paardje. Of ik al op haar website had gekeken. Nog niet, maar zeker van plan antwoordde ik. Zodoende ging ik de week daarna op haar website kijken.
En zo kreeg ik mijn antwoord op wat ik nog meer kon doen voor en met mijn vriendinnen.
Het werd s ochtends om 10.30 verzamelen bij het Roode Koper om eerst aan de koffie/ thee met warm appelgebak ( warm op advies van Emmy) te gaan.
De zon kwam direct door, hoewel de voorspelling regen zou zijn.
Daarna de " wildwandeling" a la Emmy. Dat werd een bijzondere ervaring. Niet alleen dat wij nu weten hoe het met Napoleon en Josephine zit, maar ook hoe wij naar de sporen in het bos kunnen kijken.
Vreemden waren wij zeker niet in die bossen, maar op dat moment voelden wij ons wel een beetje zo. Wat valt er nog veel meer te zien, te weten en te beleven.
Door het goede gevoel voor humor van Emmy, haar gevatheid, sprankeling en levenslust, en gedegen kennis van boszaken,was het een genot om naar haar te luisteren .Hierdoor blijft theorie ook best goed hangen.
Dat wij zeker twee uur op pad zijn geweest hebben wij nauwelijks door gehad. Hoewel, onze magen wisten dat er meer op het menu van die dag stond. Wij hebben ons culinair laten verwennen door de keuken van het Roode Koper en bleven doorgaan in verhalen en ervaringen delen met elkaar.
Wanneer beleef je tegenwoordig nog zo n leuke dag met vriendinnen, was een van de opmerkingen.
Dank je Emmy, ook namens de anderen voor een onvergetelijke dag met elkaar.
Wij gaan elkaar vast weer zien, want er is nog veel meer wild in het bos waar ik over wil horen vertellen door jou.
Hartelijke groet natuurlijk
Monica
Een lunch bij het Roode Koper was al in mijn gedachte, maar wat zou ik daar nog meer mee kunnen doen was mijn vraag.
Door "toeval" ontmoette ik Emmy in Otterloo. Wij kwamen in een leuk gesprek, dat achteraf dus heel vanzelfsprekend is met Emmy. Twee dagen later kwam ik haar binnen een uur twee maal tegen op haar leuke paardje. Of ik al op haar website had gekeken. Nog niet, maar zeker van plan antwoordde ik. Zodoende ging ik de week daarna op haar website kijken.
En zo kreeg ik mijn antwoord op wat ik nog meer kon doen voor en met mijn vriendinnen.
Het werd s ochtends om 10.30 verzamelen bij het Roode Koper om eerst aan de koffie/ thee met warm appelgebak ( warm op advies van Emmy) te gaan.
De zon kwam direct door, hoewel de voorspelling regen zou zijn.
Daarna de " wildwandeling" a la Emmy. Dat werd een bijzondere ervaring. Niet alleen dat wij nu weten hoe het met Napoleon en Josephine zit, maar ook hoe wij naar de sporen in het bos kunnen kijken.
Vreemden waren wij zeker niet in die bossen, maar op dat moment voelden wij ons wel een beetje zo. Wat valt er nog veel meer te zien, te weten en te beleven.
Door het goede gevoel voor humor van Emmy, haar gevatheid, sprankeling en levenslust, en gedegen kennis van boszaken,was het een genot om naar haar te luisteren .Hierdoor blijft theorie ook best goed hangen.
Dat wij zeker twee uur op pad zijn geweest hebben wij nauwelijks door gehad. Hoewel, onze magen wisten dat er meer op het menu van die dag stond. Wij hebben ons culinair laten verwennen door de keuken van het Roode Koper en bleven doorgaan in verhalen en ervaringen delen met elkaar.
Wanneer beleef je tegenwoordig nog zo n leuke dag met vriendinnen, was een van de opmerkingen.
Dank je Emmy, ook namens de anderen voor een onvergetelijke dag met elkaar.
Wij gaan elkaar vast weer zien, want er is nog veel meer wild in het bos waar ik over wil horen vertellen door jou.
Hartelijke groet natuurlijk
Monica
Wat een geweldige wandeling hebben wij gisteren gemaakt met Emmy. Eerst hadden wij heerlijk gegeten in Boshuis Drie daarna de wandeling met Emmy. Wat een enthousiaste en kundige gids is Emmy, ze heeft echt passie voor de natuur.
Emmy hartelijk bedankt voor de onvergetelijke middag met jou als ideale gids.
Emmy hartelijk bedankt voor de onvergetelijke middag met jou als ideale gids.