Gisteravond ben ik met Emmy mee geweest voor een groepswandeling door het Buurserzand. Reeën spotten. Nu is een tocht door de natuur al een garantie om het Leven in meerdere facetten waar te nemen, maar het enthousiasme en de liefde waarmee Emmy over reeën vertelde maakte dat alles waar je anders in je onwetendheid voorbij zou lopen opeens springlevend werd. De wandeling was dus in meerdere opzichten leerzaam, maar ook het weer en de tijd van het jaar waren meer dan perfect voor deze 'happening'. Wat mij nog het meest trof was hoe bij Emmy het belang van de natuur en het dier vóór alles gaat. Ze was consequent in het aangeven dat doorlopen beter was dan in verwondering blijven staan als een ree in zicht kwam. En dankzij haar uitgebreide uitleg was ik daar geen moment rouwig om - het gaf me juist het gevoel dat we de reeën beter leerden begrijpen.
De avond werd afgesloten met een zeldzame bonus: nadat Emmy op een speciaal fluitje de roep van een reegeit nadeed werd er onmiddellijk gereageerd door een bronstige reebok. Onzichtbaar vanuit het bos bracht hij een geluid voort dat nog het meest op het blaffen van een hond lijkt. UNIEK!
Emmy, heel erg bedankt voor deze prachtige ervaring, en ik wens je nog héél veel mooie momenten in de natuur toe!
De avond werd afgesloten met een zeldzame bonus: nadat Emmy op een speciaal fluitje de roep van een reegeit nadeed werd er onmiddellijk gereageerd door een bronstige reebok. Onzichtbaar vanuit het bos bracht hij een geluid voort dat nog het meest op het blaffen van een hond lijkt. UNIEK!
Emmy, heel erg bedankt voor deze prachtige ervaring, en ik wens je nog héél veel mooie momenten in de natuur toe!